لوله اتصالات پلیکا وینو پلاست

لوله پی وی سی (پلی وینیل کلراید)

یکی از محصولات پرکاربرد است که در میان پرمصرف‌ترین محصولات صنعت پتروشیمی قرار دارد. لوله PVC بیش از هر چیز در فرایند ساختمان‌سازی مورد استفاده قرار می‌گیرد، چرا که قیمت بالایی نداشته و به سادگی می‌توان قطعات مختلف آن را به هم وصل کرد. اگرچه ماده پلی وینیل کلراید در سال‌های اخیر به خوبی جای موادی مانند سیمان، سفال و پلاستیک‌های معمولی را در بخش لوله‌سازی گرفته است، اما هنوز هم نگرانی‌های نه چندان زیادی در مورد خطرات آن برای محیط زیست وجود دارد.

لوله pvc یکی از محبوب‌ترین محصولات قابل استفاده در ساختمان‌سازی جهان است که بکارگیری آن از حدود ۸۰ سال قبل آغاز شد. این لوله‌ها در مقایسه با لوله‌های پیشین استحکام بالاتری دارند، در برابر خوردگی مقاوم هستند و انبساط و انقباض کمتری را از خود نشان می‌دهند. این ویژگی‌ها سبب می‌شوند که استفاده از لوله PVC به عنوان لوله آب و وینو هیدروپول بسیار کارامد باشد. با ادامه این مقاله همراه باشید تا ویژگی‌های مختلف این محصول را به همراه یکدیگر بررسی کنیم.
مواد اولیه لوله PVC

همانطور که قبلا به آن اشاره شد، پلی وینیل کلراید با فرمول شیمیایی  (C2H3Cl)n ماده تشکیل دهنده لوله پی وی سی است. این ماده پس از فرایند پلیمریزاسیون یک ماده دیگر با نام مونومر وینیل کلراید به وجود می‌آید. در میان حلال‌های پی وی سی می‌توان به تترا هیدرو فوران (THF) و دی متیل فرمامید (DMF) اشاره کرد. شایان ذکر است که دمای ذوب این ماده بین ۱۰۰ تا ۲۵۰ درجه سانتیگراد قرار دارد.

پلی وینیل کلراید از بلورینگی چندان بالایی برخوردار نیست که باعث استحکام و سختی بالای آن می‌شود. این امر سبب شده است که بکارگیری لوله PVC در لوله و اتصالات ساختمانی محبوبیت زیادی در میان شرکت‌های جهانی باشد. این ماده همچنین در مقابل نور و حرارت تا حدودی حساس است و کلرید هیدروژن از آن خارج می‌شود. پی وی سی در واقع یک پلاستیک سخت است که از طریق افزودن روان‌کننده‌ها حالتی نرم و انعطاف‌پذیر به خود می‌گیرد.